ຄຳວ່າ "ມິຈສາຊີບ" ມາຈາກຕຳວ່າ "ມິຈສະ + ອາຊີວະ = ເມື່ອສົນທິທັງສອງສັບເຂົ້າກັນໄດ້ຄວາມວ່າ "ມິຈສະອາຊີວະ" ແລ້ວແປງເປັນ "ມິຈສາຊີພ"(ຂຽນ = ມິດສາຊີບ) ກໍຄືຄວາມມີອາຊີບທີ່ຜິດ ໄດ້ແກ່ "ນັກຕົ້ມຕຸ໋ນ, ຜູ້ຮ້າຍຊາຍໂຈນ, ໂຈນ, ຜູ້ກໍ່ການຮ້າຍ ຫຼືຜູ້ທີ່ມີອາຊີບ ທີ່ບໍ່ມີຄວາມປົກກະຕິນັ້ນເອງ.
໑. ນັກຕົ້ມຕຸ໋ນ: ມີລັກສະນະຫຼອກລວງຄົນອື່ນໃຫ້ຫຼົງເຊື່ອເພື່ອຫວັງຜົນຜະໂຫຍດຢ່າງອື່ນ ໃນວັດຖຸສົມບັດ ແລະຂອງຮັກຂອງຫວງແຫນ, ຕົວຢ່າງ ທ້າວກໍ ໃຊ້ວິທິຫຼອກລວງເອົາເງິນຂອງນາງຂໍ ດ້ວຍອຸບາຍຕ່າງໆ ນາງຂໍຫຼົງເຊື່ອແລ້ວໃຫ້ເງິນໄປ ໕໐.໐໐໐ ພັນກີບ.
໒. ຜູ້ກໍ່ການຮ້າຍ ຫຼືຜູ້ຮ້າຍຊາຍໂຈນ: ມີອາຊີບປົກກະຕິທຳຮ້າຍ ຫຼືກໍ່ການອັນບໍ່ດີ ໃຫ້ເກີດເສັຍຜົນປະໂຫຍດແກ່ຊີວິດ ແລະຊັບສິນຂອງບຸກຄົນ ສັງຄົມ ແລະປະເທດຊາດ.
໓. ໂຈນ: ຄົນພວກໜຶ່ງຕັ້ງຕົນກັບເປັນກຸ່ມ ລັກຢູ່ຊ່ອງແຄບມາລະກາ ແລ້ວປຸ້ນເຮືອສິນຄ້າ. (ອັນນີ້ເຂົາວ່າໂຈນສະຫຼັດ)
໔. ຂະໂມຍ: ຢູ່ບ້ານໜຶ່ງຂອງມັກເສັຍເລື້ອຍໆ ນາຍບ້ານຈຶ່ງແຕ່ງກອງຫຼອນປ້ອງກັນສະກັດກັ້ນ ວັນໜຶ່ງກອງຫຼອນຈັບຄົນໜຶ່ງໄດ້ ເຂົາສະພາບວ່າເຂົາລັກຂອງທີ່ບ້ານນີ້ປະຈຳ ຂະໂມຍຍັງຮຽກອີກຢ່າງໜຶ່ງວ່າ ຄົນຂີ້ລັກ.
໕. ນັກປຸ້ນ, ນັກຈີ້ ມືປືນລ້ວນແຕ່ແມ່ນມິດສາຊີບ.
- ທັງໝົດ ຄືມີອາຊີບບໍ່ປົກກະຕິດ ໃຊ້ຊີວິດຜິດທຳນອງຄອງທຳ ເຂົາຮຽກວ່າ "ມີດສາຊີບ".
